Dekodiranje genocidne namjere: pravna evolucija dokaznih standarda u digitalnoj eri
Abstract:This paper explores the transformation of the process of proving genocidal intent (do- lus specialis) in the context of the digital revolution that has fundamentally changed the way evidence is documented, analyzed, and presented before international criminal courts. Through an analysis of the evolution from traditional evidentiary means to sophisticated digital traces, the paper identifies key legal, forensic, and ethical challenges faced by prosecutors, judges, and investigators in prosecuting the crime of crimes in the digital environment. The central focus of the paper is directed at three interconnected aspects: the methodology of collecting and ve- rifying digital evidence, the legal qualification of online content as elements of genocidal intent, and the problem of attributing digital material to specific perpetrators. By applying an interdis- ciplinary methodological framework that combines normative-analytical method, comparative analysis of case law, and empirical research of specific cases, the paper formulates innovative concepts such as „digital pluralization of indicia”, „cascading attribution”, and „digital contextu- alization” as tools for overcoming the identified challenges. Through a critical evaluation of the practice of international tribunals (ICTY, ICTR, ICC) and specialized investigative mechanisms, the paper develops a coherent theoretical model for evaluating digital evidence of genocidal intent that balances the need for efficient prosecution with the imperatives of fair trial and human rights protection. The research results are intended for legal practitioners in the field of interna- tional criminal law, war crimes investigators, digital forensic experts, and policy makers working on developing normative frameworks for digital investigations of serious international crimes.
Key words: international criminal law, genocidal intent, digital evidence, forensic verification, social media.
Rezime:Rad istražuje transformaciju procesa dokazivanja genocidne namjere (dolus specialis) u kontekstu digitalne re- volucije koja je fundamentalno izmijenila način dokumentova- nja, analiziranja i prezentovanja dokaza pred međunarodnim krivičnim sudovima. Kroz analizu evolucije od tradicionalnih dokaznih sredstava do sofisticiranih digitalnih tragova, rad identifikuje ključne pravne, forenzičke i etičke izazove sa kojima se suočavaju tužioci, sudije i istražitelji u procesuiranju „zloči- na nad zločinima” u digitalnom okruženju. Centralni fokus rada usmjeren je na tri međusobno povezana aspekta: metodologiju prikupljanja i verifikacije digitalnih dokaza, pravnu kvalifikaciju online sadržaja kao elemenata genocidne namjere, te problem pripisivosti digitalnog materijala konkretnim počiniocima. Pri- mjenom interdisciplinarnog metodološkog okvira koji kom- binuje normativno-analitičku metodu, komparativnu analizu sudske prakse i empirijsko istraživanje konkretnih predmeta, rad formuliše inovativne koncepte poput „digitalne pluraliza- cije indicija”, „kaskadne pripisivosti” i „digitalne kontekstuali- zacije” kao alate za prevazilaženje identifikovanih izazova. Kroz kritičku evaluaciju prakse međunarodnih tribunala (ICTY, ICTR, ICC) i specijalizovanih istražnih mehanizama, rad razvija kohe- rentni teorijski model za evaluaciju digitalnih dokaza genocidne namjere koji balansira potrebu za efikasnim procesuiranjem sa imperativima pravičnog suđenja i zaštite ljudskih prava. Rezul- tati istraživanja namijenjeni su pravnim praktičarima u oblasti međunarodnog krivičnog prava, istražiteljima ratnih zločina, digitalnim forenzičarima i kreatorima pravnih politika koji rade na razvoju normativnih okvira za digitalne istrage teških među- narodnih zločina.
Ključne riječi:međunarodno krivično pravo, genocidna namje- ra, digitalni dokazi, forenzička verifikacija, društveni mediji.